Alparslan Kuytul Hocaefendi’nin Davet Yolundaki Hatıraları’nın 3. kısmı sitemizde sizlerle…
- Hocamızın çocukluğu ile ilgili bir hatıranızı bizimle paylaşır mısınız?
RÜSTEM KUYTUL (Hocaefendi’nin Ağabeyi)
Eski evimizin büyük bir bahçesi vardı. Yan komşumuzun da bahçesinde hurma ağacı vardı ve ağacın bazı dalları bizim bahçemize gelirdi. O zamanlar Alparslan henüz 6-7 yaşlarındaydı. Rahmetli babam, zaman zaman çocuklarına bazı sorular sorar ve nasıl cevap vereceğimiz hususunda bizi denerdi.
Babam bir gün Alparslan’a: “Oğlum bak ağaçta ne güzel hurmalar var değil mi? Bunlardan niye yemiyorsun?” diye sorunca Alparslan: “Onlar bizim değil ki baba” dedi. Babam da: “Tamam ama ağacın bir kısım dalları bizim tarafta, ayrıca üzerindeki meyveler de çok güzel” dedi. Bunun üzerine Alparslan da babama; “Dalları burada ama kökü onların tarafında, bu ağaç onların, meyvelerinden yiyemeyiz.” dedi. Alparslan çocukluğundan itibaren böyle bir hassasiyete sahipti. Aynı şekilde çok küçük yaşlardan itibaren İslami konulara ve kitaplara ilgi duyardı. Kardeşimin hiçbir zaman yüzüne söylemedim ama ben onunla iftihar ediyorum ve gurur duyuyorum.
MÜEZZİN HALİL AMCA (Özgür Camii Müezzini)
Hocamız nasıl bir çocuktu ve diğer çocuklardan farkı neydi?
Alparslan okuldan gelir gelmez öyle diğer çocuklar gibi çok oyun oynamazdı. Önce benim yanıma gelir, camii işlerinde bana yardım eder ve temizlenecek olan yerleri temizlerdi. Ben taa o zamanlardan Alparslan’ın ilerde büyük bir adam olacağını anlamıştım. Alparslan’ı çocukluğundan beri çok severim. Allah ondan razı olsun, eksikliğini vermesin. Her adama nasip olmaz böyle kutsal bir vazife… Çünkü bu bir aşk meselesidir.
Alparslan Kuytul Hocaefendi’nin Davet Yolundaki Hatıraları’nın 4. kısmını okumak için tıklayın: https://www.alparslankuytul.com/2018/hocaefendinin-davet-yolundaki-hatiralari-4.html
